29 Eylül 2011 Perşembe

Yükselmek?

Şimdi mezun olduktan sonra kariyer hayatıma başlayalı tam tamına iki yıl altmış iki gün oluyor. Geldiğimden beri masa üstü takvimimin üstünü geçen hergün için çiziktiririm. Neden böyle yaptığımı da hala çözebilmiş değilim. Ama sanırım kendimi burada hapsolmuş gibi hissettiğimden olabilir. Tamam mesleğim güzel, geleceği  de var ama gel gör ki geçen günler, aylar, yıllar bana şimdiki bu canlılığımı hissetirebilecek mi? Geldiğimden bu yana bir çok şey değişti, gelen de oldu giden de... Çoğu kişiler geldikleri yere yağcılıkla geldiler (yani halen daha görmüş değilim bilek gücü ile gelenini..) Gidenlerin çoğu da burada kendilerine bir gelecek göremedikleri için gitti.. Şimdi bu iki yılın sonunda ben anlamış oluyorum ki ne becerebilirim birilerine yağcılık yapmayı ne de hayatıma bu kelimeyi sokabilirim.  Sizce halen daha bu şirkette bana bir gelecek var mıdır? Ben böyle düşüne dururken demekki birilerine kendimi sevdirmişim. Bahsetmek istediğim yükselmek değil de birilerinin kalbine yükselmişim diyebilirim. Aramıza katılması çokda eski olmamakla beraber yine ayrılma kararı veren kariyer hayatında çok tecrübeli birinden bugün ufak ama içimi ısıtacak kadar şeker bir hediye aldım. Bazen hediye almak, sevildiğini hissetmek ne kadar da mutlu edermiş meğerse insanı...Sanırım bu iki yılın sonunda anlamış oluyorum ki herşey kariyer değil, önemli olan adını yıllar sonra da hatırlayabilecek birilerine sahip olmakmış.. Ama yine de ben hala gün saymaya devam edeceğim sanırım.. Kariyerimde  söz sahibi olmak için biraz daha buna katlanmak gerektiği hissediliyor...

6 yorum:

FıstıklıTombi dedi ki...

senden çok fazla tecrübem yok ama şunu bu 2 yıllık tecrübemle idda edebilirim ki :"iş hayatında kendinden verdiğin tavizlerin çoğunu bilmeden,hissetmeden veriyorsun,sonra bir bakıyorsun öyle olmuşsun"

bu er geç oluyor..
umarım bize çok geç gelir :D


kalp kalp kalp

SvGLove dedi ki...

Is hayatinin ilk yillari (neredeyse 10 yila kadar) hep zorludur herhalde Tully'cim. Her meslekte hem de...Sabretmek lazim ama sevdigin bir iste, bir is yerinde bence;) Yoksa yeniden 'ilk yillar' yasanmaya baslar;)
Ama minik mutluluklar hep olacaktir. Ya baskalarinin yarattigi, ya da senin yarattigin;)

BAYKUŞ GÖZÜYLE... dedi ki...

Hayat böyle şeylerle ne kadar güzelleşiyor değil mi?
Birinin kalbinde yükselebilmek sözü de çok hoşuma gitti.
Sabretmek çoğu zaman insanı istediği yere getirir diye düşünüyorum :)

Tully dedi ki...

Darlacım dediğin gibi geçen yıllar biz fark etmeden birşeyleri alıp götürmez. Ama şunu öğrendim ki gerçekten zormuş.

Kalp kalp kalp :)

Tully dedi ki...

Cnm SvgLove dediğin gibi zorlu yanları var iş hayatının. Yni bura da sevdiğim şeyler var ama teri geliyor çok bunaldığım zamanlar olmuyor değil. Sabrın sonu selametmiş diyorum bende, şirket yükselen bir grafik çizdiği için burada öğreneceğim çok şey olduğunu düşünmesen çoktan vazgeçerdim zaten:)

Bu arada herzamanki gibi çok tatlısın sayende İtalya'daymışım gibi hissediyorum ara ara...

Sevgilerle...

Tully dedi ki...

sevgili Baykuş gözüyle aynen dediğin gibi uafacık şeyler gibi gözüksede o anlık mutluluk tarif edilemez...Bu hayatta birilerinin kalbinden çok kolay çıkıyorsun ama birilerinin kalbine yükselmek gerçekten çok zor..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...