Artık alıştığım için olsa gerek sabah kalktığımda havayı görmeme rağmen işe gitmek için hazırlandım. Şöför her zamanki saatinden bir saat sonra aldı beni. Anlamalıydım bir terslik olduğunu da iş işten geçmişti... 8'de işte olmam gerekirken öğle yemeğinde işteydim... Sağ olsun ceo'muz o kadar ısrarlara rağmen servisleri geri göndermedi... Yolda kaldık, kara saplandık servisteki beyler indi zincir takmaya giriştiler, arabayı iteklediler yani can hıraş uğaştık işe gelmek için... Nasıl bir inada girdiyse beyimiz onca insanı yollarda mağdur etti... Kendi de aynı yollardan bizden bir saat önce gelmesine rağmen, ben karın içinden geçip geldiysem herkes gelecek demiş. Sizin şöferler araba kullanmayı bilmiyor, bu da kar mı diye burun bükmüş bir de... Tonton amca deyip bağrımıza basmıştık ama bügün tontonlarını evde bırakmış galiba:) En azından bu akşam kulakları çok çınlayacağa benziyor. İş yerimiz ne yazıkki merkezi bir yerde değil, sanki keyfimizden geri dönelim diyoruz. Nihayet işe geldiğimde donmak üzereydim ve şu anda başım çatlayacak gibi ağrıyor. Ne yapmalı da kendimi motive etsem acaba?
Aynen böyle geldik işe hatta daha da kötüydü:(((
6 yorum:
of geçmiş olsunnn.eski ankara günlerimi yaşıyorum valla sayende bu yazılarınla:)
Çok teşekkür ederim coraline,dün çok perişanlıktı halimiz hiç sorma:(
oyy :(
dün bizim beylikdüzü servisi de 10:35 te geldi ya
ve havada bir şey yok deyip erken çıkarmadı biliyor musun patronumuz
ah bu patronlar ah
Aynen yanası lanet ettim anlatamam:( Şu anda hastayım ve sesim zar zor çıkıyor ama yine işteyim:(
Kar büyük şehirlerde bir süre sonra çileye dönüşüyor ...
Bu yazılarım öncesi ve sonrası gibi olmuş değil mi:)
Aynen tam bir çileydi:(
Yorum Gönder